Χρήστος Γιανναράς
Έμμεσα συμπεράσματα από δημοσκοπήσεις δίνουν την εντύπωση ότι η ελλαδική κοινωνία, στην πλειονότητά της, θέλει να λύσει το συγκεκριμένο πρόβλημα, αλλά είναι θεσμικά αποκλεισμένη από κάθε δυνατότητα πρακτικής ενέργειας. Ο χρηματισμός κομμάτων και πολιτευτών (η ενίσχυσή τους με «μαύρο χρήμα» από μεγάλες επιχειρήσεις που εξαγοράζουν έτσι την προώθηση των συμφερόντων τους) είναι θέμα θεσμικά εξαρτώμενο από τις εξουσίες των ίδιων των πολιτευτών και των συντεχνιακών τους οργανώσεων (των κομμάτων). Δηλαδή, οι ένοχοι για διαφθορά, για διαπλοκή με άνομα συμφέροντα, είναι οι μόνοι που έχουν θεσμικά (κατά το Σύνταγμα) την αρμοδιότητα να (αυτο)τιμωρηθούν για τον εκφαυλισμό τους. Οι ίδιοι έχουν επιπλέον αποφασίσει το πολίτευμα αυτό να ψευδεπιγράφεται «δημοκρατία»!
